Biebrza to dziewicza rzeka w północno-wschodniej Polsce leżąca na terenie obszaru znanego jako Zielone Płuca Polski, prawy dopływ Narwi. Długość - ok. 165 km, powierzchnia dorzecza - 7051 km2. Biebrza ma swoje źródła na południe od Nowego Dworu na Podlasiu, uchodzi do Narwi ok. 3 km od Wizny. Za pomocą Kanału Augustowskiego łączy się z Niemnem. Biebrza i jej dorzecze stanowi największy w Polsce system bagien - tzw. Bagna Biebrzańskie. Jest to miejsce występowania wielu rzadkich gatunków roślin oraz zwierząt, zwłaszcza ptaków (zaobserwowano tu 263 gatunki, czyli ponad 80% polskiej awifauny!). Bagna stanowią jedną z największych ostoi dzikiej przyrody w Europie, a rozpoczynające się wczesną wiosną ptasie gody przyciągają ornitologów i miłośników przyrody z całego świata. Ogółem zagęszczenie ptactwa sięga do 500 gniazd na 1 km2 (na terenie parku dochodzi nawet do 600 gniazd na 1 km2). Rezerwat Czerwone Bagno znajdujący się w samym sercu Bagien Biebrzańskich stanowi jedyna naturalną ostoję łosia w Polsce. Poza herbowym królem bagien - łosiem, bytują tu z rzadszych ssaków: bobry (to od nich wzięła swoją nazwę rzeka Biebrza), wydry, borsuki, wilki, jenoty, łasice, ronostaje, kuny leśne, tchórze, piżmaki. Spotkamy tu również liczne sarny, jelenie, dziki i zające. Zdecydowana większość naturalnego rozlewiska Biebrzy znajduje się pod ścisłą ochroną, którą relizuje Biebrzański Park Narodowy (granice parku zaznaczono na mapce kolorem czerwonym, a jego otulinę - na zielono). Park został utworzony w 1993 roku (09.09.1993), nosi imię Adama Pałczyńskiego (wybitny polski botanik, twórca pierwszego projektu parku) i jest największym parkiem narodowym w Polsce (powierzchnia - 592,23 km2). Na jego terenie znajduje się niemal cała rzeka Biebrza (ok. 155 km). Siedziba Biebrzańskiego Parku Narodowego znajduje się w Osowcu koło Goniądza.
Okoliczne miejscowości
GRAJEWO to miasto w województwie podlaskim (powiat grajewski), 23 302 mieszkańców (2006), prawa miejskie - 1540 r. (nadane przez króla Zygmunta Starego), nazwa miasta pochodzi od nieistniejącego już dziś jeziora Krejwy (poprzednie nazwy to: Grejwy, Grajwy, Grajwo); w pobliskich Boguszach (ok. 5 km na północ od Grajewa) w latach 1941-1944 znajdowały się hitlerowski obozy jenieckie - oflag 56 i stalag 373, w których zginęło z głodu i zimna oraz zostało rozstrzelanych około 30 tysięcy żołnierzy rosyjskich, 460 żołnierzy włoskich oraz setki polskiej ludności cywilnej; mieszkańcy Grajewa znani są z przedsiębioroczści: zarejestrowanych jest tutaj ponad 1100 podmiotów gospodarczych; najbardziej znaną garjewską firmą jest Spółdzielnia Mleczarska MLEKPOL, która zajmuje się produkukcją wyrobów mlecznych znanych w całej Polsce pod markami "Łaciate" oraz "Milko", MLEKPOL jest jednocześnie najwiekszą firmą meczarską w kraju (w skład przedsiębiorstwa wchodzi obecnie 7 zakładów produkcyjnych mieszczących się w: Grajewie, Kolnie, Mrągowie, Sejnach, Augustowie, Zambrowie i Bydgoszczy.
Czerwone Bagno
Rezerwat Czerwone Bagno powstał w 1925 roku, a oficjalnie zatwierdzony został w 1930. Początkowo jego powierzchnia wynosiła 2 179 ha. Rezerwat obejmował odwieczną ostoję ginących wówczas łosi. Niewielkie ich stado przetrwało II wojnę światową, a dzięki zabiegom restytucyjnym dało początek odtworzonej z sukcesem polskiej populacji tego gatunku. Po wojnie na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie zaledwie 18 osobników. Aby ratować polską populację sprowadzono łosie z Białorusi, co umożliwiło odtworzenie stada do bezpiecznego poziomu (obecnie żyje tu 500-600 osobników) i sukcesywne rozprzestrzenianie łosi urodzonych na tym obszarze na tereny całej Polski. W 1957 roku nastąpiło ponowne zatwierdzenie rezerwatu jako jedynej w Polsce naturalnej ostoi łosia. W 1981 roku rezerwat został połączony z rezerwatem Grzędy w jedną całość, co spowodowało powiększenie jego obszaru do 11 629 ha. Z chwilą powstania w 1993 r. Biebrzańskiego Parku Narodowego rezerwat Czerwone bagno znalazł się w jego obrębie. Zajmuje on aktualnie powierzchnię 2 569 ha i podlegając ścisłej ochronie stanowi serce Biebrzańskiego Parku Narodowego. Obok łosia, obszar rezerwatu stanowi naturalną ostoję tak rzadkich zwierząt jak: wilk, ryś, orlik grubodzioby, puchacz, żuraw, cietrzew, dzięcioł białogrzbiety. Innym cennym walorem Czerwonego Bagna jest unikalna szata roślinna oraz naturalne warunki siedliskowe.
Przez Czerwone Bagno prowadzi kilka znakowanych szlaków turystycznych oraz 700-metrowa ścieżka dydaktyczna, która kończy się platformą widokową z której podziwiać możemy panoramę Czerwonego Bagna. Uwaga! Nie wolno zbaczać ze szlaku, w tym z przerzuconych przez bagienny teren kładek.
8 IX 1944 roku na Czerwonym Bagnie miała miejsce bitwa 9 Pułku Strzelców Konnych Armii Krajowej, który starł się tutaj z przeważającymi siłami niemieckimi. Była to największa bitwa partyzancka na Białostocczyźnie. Zginęło w niej około 110 partyzantów i około 1500 Niemców.
|